Interview: Vernon Taylor

Vernon is een entertainer in het veld. Hij houdt van interactie met de fans, ze voeden hem met energie. Hij lacht veel, omdat het basketbalspelletje hem gewoon veel vreugde geeft. Hij houdt van rapmuziek, r&b en soms jazz om te ontspannen. Voor de wedstrijden luistert hij bij voorkeur naar rapmuziek, omdat het hem in een “mood” kan brengen waar niemand hem dan uit kan halen. Op 20-jarige leeftijd ging hij eerst twee jaar naar Spartanburg Methodist College, een junior college in South Carolina, om vervolgens twee jaar naar Troy University te gaan in de staat Alabama. Zijn meest memorabele moment als speler van het collegeteam was het winnen van het Sun Belt Championship en het feit dat hij daar een “ring” voor kreeg. Zijn absolute basketbalheld is Michael Jordan. “Gewoon om de wijze waarop hij het spelletje veranderd heeft en hoe hij simpelweg niet af te stoppen was”. Het onverwachte overlijden van Kobe Bryant ervoer ook Vernon als een tragedie. “Net als Jordan heeft ook Kobe het spel veranderd en laten we wel zijn, we hebben het over een speler die 81 punten scoorde in een wedstrijd. Ja, ik was er heel verdrietig over, maar heb me voorgenomen om gedurende mijn hele leven een Mamba- mentaliteit te behouden”.

Zijn eerste Europese ervaring deed hij in 2011 in Finland op. Hij speelde er voor drie verschillende clubs. Hij had het de eerste paar Europese jaren zwaar, omdat hij het Europese spel niet goed begreep, op talent bleef hij overeind. Tussendoor speelde hij even een korte periode in Libanon bij Sagesse SC. Hij ging er heen voor een try-out. “Libanon was “a beast”, ik speelde er slechts één wedstrijd, slechts één! Ze mochten me niet en wilden ook weer van me af. Het was één van de moeilijkste situaties in mijn basketbalcarrière waarin ik me heb bevonden”. Door de jaren heen is hij een avonturier geworden. Hij speelde nog in Bulgarije, Polen, België en Cyprus. Eerst kende hij alleen Cross en omgeving, maar toen hij begon te reizen om te kunnen doen waar hij zoveel van houdt, vond hij het geweldig om zo veel landen te leren kennen. Hij heeft zich niet overal op zijn gemak gevoeld, omdat ook niet altijd duidelijk was wat exact de motieven van de clubs waren om je te contracteren. Hij heeft geleerd om alles puur zakelijk te benaderen, want zodra je je wel op je gemak voelt kan het onverwachte weer gebeuren. De club die het meeste bij Donar in de buurt kwam was Okapi Aalstar te Aalst in België. De hal was klein, maar de supportersschare was verbazingwekkend, wel kleiner dan Donar, maar geweldig.

Zijn eerste kennismaking met het Nederlandse basketbal in 2018, was uitgerekend als speler bij de tegenstander van vanavond, Heroes Den Bosch. Als vervanger van de geblesseerd geraakte Devon van Oostrum kende hij er met gemiddeld zestien punten per wedstrijd een goeie periode. “Tégen Donar spelen waren de wedstrijden die je graag even omcirkelde in je agenda. Je weet dan dat je uit of thuis voor een volle zaal speelt en tegen één van de beste teams in de competitie”.

Sinds 15 oktober 2019 speelt Vernon bij Donar, gehaald als vervanger van de op dat moment wat langer geblesseerde Leon Williams. Hij heeft het gevoel dat iedereen in Groningen hem op de juiste manier accepteert en dat al vanaf de allereerste wedstrijd. Als team gaan de spelers goed met elkaar om zowel in als buiten het veld. Het is één van de leukste teams waar hij onderdeel van heeft uitgemaakt. Hij voelt zich steeds meer op zijn gemak en probeert als oudere speler van de groep zijn ervaring op de jongere spelers over te brengen. Hij vindt het zijn taak om bij tegenslagen de groep op te beuren en op die manier een belangrijke rol te spelen in het groepsproces. Hij denkt niet dat de druk te hoog is om goed te presteren in Groningen. “Donar heeft een “diepe bank” en iedereen kan op de één of andere manier een belangrijke bijdrage leveren”. Graag wil hij in juni om het landskampioenschap strijden, dat is het doel. Hij heeft er best oren naar om nog langer voor Donar te spelen. “Donar is een mooie club en het is niet makkelijk om zo’n club te verlaten”.

Waar hij ook moge spelen komend seizoen, komende zomer organiseert hij in elk geval voor de eerste keer voor zijn gemeenschap in Charleston, het Love is Love PRO AM basketball tournament. Het idee kwam van hemzelf om uit te zoeken hoe hij competitief basketbal naar Charleston kon brengen. Ook wil hij geld inzamelen en een studiebeurs opstarten uit naam van zijn beste vriend, Timothy Lee Owens, die een jaar geleden veel te vroeg kwam te overlijden. Als prachtig eerbetoon speelt Vernon nu met diens rugnummer, 42. Hij noemt het tournament Love is Love, omdat hij de gemeenschap het belang van liefde wil laten zien. Liefde teruggeven en iedereen met liefde samenbrengen om van geweldig basketbal te genieten. Ook dat is Vernon … nummer 42

HANS NORDER