Interview: Leon Williams

Inmiddels 29 jaar oud (of jong) en na bij allerlei clubs in Nederland en het buitenland te hebben gespeeld, streek hij in de zomer van 2019 neer in Groningen. Hij kwam toen over van Den Helder Suns. Martin de Vries zei toen over hem: ‘Hij is een jonge ambitieuze speler in de opbouw van zijn basketbal carrière. Met zijn internationale ervaring bij het Nederlands Team en zeker ook met zijn ervaring in de Bundesliga in Duitsland is hij voor ons een belangrijke speler met oog op onze Europese ambities. Leon is een veelzijdige guard en vooral verdedigend erg sterk. Bovendien brengt hij veel snelheid in de ploeg’. In gesprek met Leon blijkt, dat dit nog steeds een goede typering van hem is.

Het bevalt Leon in zijn tweede jaar nog uitstekend in Groningen. Toen zijn buitenlandse avonturen in Göttingen en Castellon erop zaten, wilde hij in Nederland alleen bij een topclub spelen, want ondanks al zijn behaalde succes ontbrak er nog wel een landstitel op zijn palmares. En Donar stond wat dat betreft ook hoog op het verlanglijstje van Leon.

Samen met Thomas Koenis is hij nog cultuurdrager bij de club. Op de vraag wat die cultuur dan is, komt het erop neer, dat het gestoeld is op willen winnen. Iedereen moet er voor knokken om die winst te halen. Dat past ook wel bij hem. In de jeugd was Leon nooit de beste, maar door hard te knokken voor elke meter is hij wel erg ver gekomen. Dat blijkt ook bij het Nederlands team. Daar viel hij ook wel eens af, maar door vol te houden keerde hij ook net zo vaak terug. Inmiddels is hij daar een vaste kracht met zo rond de 80 caps. Het doel bij het Nederlands team is om het EK te halen en voor Leon zelf ligt de lat in eerste instantie op het behalen van 100 caps. Hij heeft nog voldoende spirit om ervoor te gaan.

Het was een bijzondere ervaring om, toen in Nederland er niet meer gespeeld kon worden, hij in Duitsland bij zijn oude club Göttingen wel kon spelen. “Ze misten nog een speler en ze waren mij nog niet vergeten. Ik heb daar weer veel bijgeleerd en ik hoop dat nu bij Donar weer goed te kunnen gebruiken”. Ze zaten daar in een hotel in een soort van bubbel en er werd heel erg streng gekeken op het naleven van de maatregelen t.a.v. corona. Daar spelen in de corona-tijd was wel een unieke beleving, maar ik hoop dat niet weer mee te maken”. Het gesprek was vlak voor de trip naar Cyprus, dus Leon was de enige met “bubbel-ervaring”.

Donar is een nieuwe weg ingeslagen om een volgende stap te kunnen zetten in de ontwikkeling van de club onder leiding van coach Ivan Rudež. Op de vraag wat nu het grote verschil is tussen de coach van vorig jaar (Erik Braal) en de huidige coach trok Leon het breder. “Ik heb nog nooit een coach gehad, die zo veel tijd en aandacht gaf aan de individuele spelers. De coach wil alles over zijn spelers weten om ze op die manier ook te kunnen helpen”. “We moeten nog meer op tempo spelen om op die manier te kunnen winnen”.

Naast de ontwikkeling van zijn basketbal-skills heeft Leon ook een afgeronde MBO-opleiding ict gedaan. Hij heeft enig moment in zijn carrière besloten om de studie even te laten voor wat het was, om zich volledig op het basketbal te richten om daar zo ver mogelijk in te kunnen komen. Sinds deze zomer heeft hij de studie informatica weer opgepakt (HBO-zelfstudie) om zo naast het basketbal zichzelf ook voor te bereiden op een leven na de actieve basketballoopbaan. Op de vraag of zijn toekomst misschien toch niet op het gebied van basketbal ligt antwoordt hij: “Daarop zeg ik niet meteen ‘nee’”. Leon is zo bezeten van basketbal, dat hij ook daar wel een toekomst ziet liggen. Maar alles wat met ICT en computers te maken heeft, heeft ook zijn warme aandacht. Daarnaast is hij ook vaak met teamgenoten aan het gamen met computerspelen. Zijn vriendin en familie krijgen ook veel aandacht. “Het is jammer, dat ze door alle beperkingen niet altijd bij de wedstrijden kunnen zijn”.

Leon hoopt dat hij na dit jaar ook nog onderdeel mag uitmaken van dit mooie Donar en dat hij een bijdrage mag leveren aan de verdere ontwikkeling van het team en de club.

Bert ten Oever