Kevin Verhulst: "Ik ben een echte carnavalist"

Kevin werd op 25 november 1984 geboren in Aalst in de provincie Oost-Vlaanderen. Aalst is een stad van zo’n 88.000 inwoners en het is daarmee de vijfde stad van Vlaanderen. Deze stad is vooral bekend om het jaarlijkse carnaval. Daarover later meer.

Kevin groeide op in een echte basketbalfamilie. Zijn vader, zijn broer en zijn oom hebben altijd basketbal gespeeld en zijn daarmee nog steeds bezig. Maar dan ook vooral op het coachingsgebied. De zus van Kevin heeft ook altijd gespeeld, waaronder vier jaar in Amerika op college. Door een zware knieblessure lukt dat spelen niet meer, maar ook zij is actief als coach. Vader is ook een tijd general manager van OKAPI-Aalst (de plaatselijke club) geweest. ‘Bij feestjes en verjaardagen was er eigenlijk altijd maar één onderwerp en dat was basketbal. Vroeger werd dat ook altijd onderstreept met een partijtje op het bord aan de muur, maar die tijd is voorbij.’

Zoals aangegeven raakte Kevin al vroeg bekend met basketbal, al heeft hij tot zijn 11e ook voetbal gespeeld. Dat deed hij dan vooral tijdens de tijd op de basisschool. Na die basisschool op het middelbaar onderwijs begon hij in de Latijnse stroming (ASO), maar na twee jaar maakte hij de stap naar de meer economische kant van het onderwijs. Na het middelbaar onderwijs ging hij naar de hogeschool om zich daar verder te bekwamen in de richting van accountancy (boekhouding en belastingen). Dat is zo goed bevallen dat hij nu docent economie is aan een school in Aalst. Daar heeft hij een vaste aanstelling gekregen en dat betekent dat hij niet hoeft te vrezen voor zijn baan. Dat hij nu fulltime coach bij Donar is, doet daaraan niets af. Wanneer zijn dienstverband zou eindigen bij Donar, kan hij altijd zo terug naar deze school, of eigenlijk scholengroep. Dat wil niet zeggen dat hij dan ook meteen weer docent economie is, want voor hetzelfde geld maken ze hem docent wiskunde.

In zijn actieve periode als basketballer was hij het liefst de pointguard. Het spelletje lezen is hem op het lijf geschreven. Ook werd hij, weliswaar op een wat lager niveau, wel ingezet als shooting guard. Op 30-jarige leeftijd heeft Kevin de keuze gemaakt om zich helemaal op het coachen te richten. Dat deed hij daarvoor ook wel zijdelings bij het aansturen van lagere (jeugd)teams bij OKAPI Aalst, maar door een blessure aan de heup was het beter om te stoppen met het spelen op een redelijk hoog niveau. ‘Ik vond het altijd al leuk om anderen wat te leren over basketbal en die kansen heb ik rijkelijk gekregen. En ik vind het nog steeds erg leuk om te doen.’

Kevin noemt twee gebeurtenissen uit zijn loopbaan die veel voor hem hebben betekend. Dat was als speler van Erembodegen het behalen van het landelijk kampioenschap in de vierde klasse en als coach van het U21-team van Aalst, toen ze de finale behaalden van de bekercompetitie in Vlaanderen en het behalen van het kampioenschap van Oost-Vlaanderen. ‘Wij hadden niet de beste spelers, maar als team waren we wel heel goed. En dan kan je heel ver komen.’

Naast het fungeren als coach van jeugdteams heeft Kevin ook veel ervaring als assistent. Samen met de hoofdcoach vindt Kevin het erg leuk om een team verder te helpen. Natuurlijk is het zo, dat de hoofdcoach de eindverantwoordelijke is, maar hij wil ook graag zijn eigen inbreng hebben in de ontwikkeling van een ploeg. ‘In de rolverdeling met Andrej ligt mijn bijdrage in het analyseren van de tegenstander en daarin dan juiste beslissingen nemen om de juiste tactiek te bepalen om de tegenstander te bespelen. In de voorbereidingen doe ik ook veel dingen in het individueel begeleiden en coachen van de spelers. Andrej en ik praten veel over de spelers en samen kijken we hoe we ze verder kunnen helpen. Het mooie is, dat we beiden onze eigen visie hebben en samen maken we daar één richting van.’

Kevin is nu vijf weken in Groningen en het bevalt hem uitermate goed. ‘De club is fantastisch. Alles is goed geregeld en iedereen is vriendelijk en behulpzaam. Of het nu mensen zijn van kantoor, rond de wedstrijd of van het bestuur, iedereen heeft aandacht voor mij. Wat vooral ook opvalt is dat de fans ook steeds positief blijven. Wanneer Martiniplaza vol zit met fans, is de sfeer prachtig. En het kan nog beter. Wanneer wij als team een wedstrijd lang hetzelfde kunnen brengen als in het eerste kwart tegen Yoast, dan zal iedereen nog enthousiaster worden. De sfeer is hier in Groningen zo goed, dat je dat nergens anders in België of Nederland zult aantreffen.’ Kevin is inmiddels ook een aantal keren de stad in geweest en dat vindt hij ook erg leuk. ‘Het fijne is dat het allemaal zo dicht bij elkaar is. Van mijn huis naar het centrum is een paar minuten op de fiets. Met de auto is het nog wat sneller, maar het is vrij duur om je auto daar te parkeren.’

Voor een wedstrijd heeft Kevin altijd gezonde stress, maar hij heeft niet een vast ritueel waaraan hij vasthoudt. Sommigen zetten een koptelefoon op en gaan helemaal op in de muziek. Dat heeft hij niet. Doorpratend over muziek komt wel naar boven dat hij nog graag eens een concert van U2 of Coldplay zou willen zien. ‘Maar ook Marco Borsato zou ik graag nog eens zien, al biedt dat momenteel niet echt veel kansen.’

Twee zaken zijn nog belangrijk voor Kevin. Dat is in de eerste plaats het basketbalkamp in Aalst, waarvan hij de grote inspirator is. Het Kevin Verhulst Basketbalkamp is twee keer per jaar. Met Kerst en in de zomer. Tijdens die kampen probeert Kevin er ook altijd actieve basketballers bij te betrekken en ze naar Aalst te lokken om wat met de kinderen te gaan doen. Op dit moment stromen de inschrijvingen voor het zomerkamp alweer binnen. Kevin hoopt weer rond de 100 deelnemers te trekken. In de tweede plaats (en misschien wel op de eerste plaats) komt het jaarlijkse carnaval in Aalst. Kevin gaat dan met zijn vrienden helemaal los. ‘Ik ben een echte carnavalist. We doen verkleed mee aan de stoet en we storten ons dan ook helemaal in het feestgedruis. Normaal doen we dat gedurende de volle carnavalstijd, maar nu doe ik dat maar twee dagen, zodat ik op de derde dag weer tot rust kan komen en naar Groningen kan afreizen.

BERT TEN OEVER