Kjeld Zuidema: "Ik geef me altijd voor de volle 100%, net als Kobe Bryant"

Zijn twee jaar jongere broertje zat op basketbal bij Aquila in Wildervank en Kjeld ging een keer mee om te kijken hoe dat was. Na één keer was hij meteen verkocht. Geen wonder, want opa en vader Zuidema hadden ook gebasketbald. Opa nog in de tijd dat er gespeeld werd in de Korenbeurs in het centrum van de stad Groningen en vader in Haren bij HSV-B. Na 2 jaar ging Kjeld al van Aquila richting RTC-Noord. Op het moment dat door een reorganisatie de spelers van RTC-Noord overgingen naar de clubs, kwam Kjeld terecht bij Donar. Kjeld speelde steeds als forward, zowel power- als smallforward.

Tijdens de coronatijd was Kjeld de jeugdspeler die de nodige ervaring mocht opdoen en de nodige speelminuten kreeg. Deze competitie was Kjeld, misschien door omstandigheden, opeens een startende speler en met zijn tomeloze inzet was hij een voorbeeld voor zijn medespelers. Menig supporter sprak zijn bewondering voor Kjeld dan ook uit en voor velen was hij ‘the man of the match’. “Dat voelde als een geweldige beloning voor mezelf”. Dat was ook het bestuur niet ontgaan en inmiddels heeft Kjeld een meerjarig profcontract bij Donar. Daar is hij ontzettend blij mee. Als je vraagt naar zijn doelen op de lange termijn, dan komt naar voren dat hij graag nog eens in het buitenland zou willen spelen en dan in volle stadions zoals bijvoorbeeld Madrid of Barcelona. “Maar ik zou het ook heel gaaf vinden om 20 jaar hier te spelen en dat mijn shirt daarna dan ook in MartiniPlaza komt te hangen”. Het Nederlands team zou ook mooi zijn om daar nog eens voor te mogen spelen. Voorlopig wil Kjeld daar echter nog niet echt aan denken. Op dit moment heeft hij het druk genoeg bij Donar en wil hij aan het einde van dit seizoen ook heel graag weer eens lekker op vakantie, zonder zich druk te hoeven maken over basketbal. Hij heeft namelijk in de zomer ook deel uitgemaakt van selecties voor het 3 x 3 basketbal (oa. samen met Sheyi Adetunji).

Kjeld woont inmiddels zelfstandig in Beijum, dicht bij de andere spelers van de club. Dat is mooi handig i.v.m carpoolen. Maar hij gaat ook nog regelmatig naar zijn ouders om daar gezellig bij te praten en om een keer niet zelf te hoeven koken. Daar treft hij dan ook het hondje dat een groot deel van zijn leven uitmaakte. “Ik mis mijn hondje ook behoorlijk. Ik ben gek op honden en ik wil later ook heel graag zelf een hond”.

Kobe Bryant is zijn grote voorbeeld op het gebied van basketbal. Het gaat daarbij niet zo zeer om het spel van Kobe, maar wel om de mentaliteit van een ‘killer’. “Dat probeer ik ook steeds in mijn spel tot uiting te brengen. Altijd hard doorgaan en de volle 100% geven. Ik heb ook een shirt van Kobe. Inmiddels ben ik wat groter dan toen ik het shirt kreeg en ik kan het niet meer aan, maar ik heb het nog wel”.

Naast het basketballen doet Kjeld niet veel. Net als de meeste medespelers heeft hij het heel druk met trainen en zichzelf goed verzorgen. Op tijd eten en slapen is uitermate belangrijk in deze. Daarnaast is hij het liefst veel thuis om te relaxen met zo nu en dan een game of een leuke serie kijken van een streamingdienst. Soms gaat hij er zo in op, dat hij zich moet haasten om op tijd op de training te komen.

Kjeld is op 15-jarige leeftijd ernstig geblesseerd geraakt bij het RTC. Een stukje kraakbeen in zijn knie had losgelaten en moest operatief worden verwijderd. Na de operatie heeft Kjeld weer helemaal opnieuw moeten leren lopen. Zes maanden heeft het hem uiteindelijk gekost om weer alles te kunnen. Nu is het helemaal weer hersteld en hoeft hij nergens meer rekening mee te houden.

De kritiek die met name dit seizoen soms van de tribune over de spelers wordt uitgestort krijgt hij wel een beetje mee. “Ik probeer dat echter van mij af te laten glijden. Het enige dat ik kan doen is mezelf geven voor de volle 100% en op het veld laten zien dat het ook wel goed kan. Ik merk nu dat het steeds beter lukt. We hebben nu een vast team en in de coaching is het ook duidelijk hoe het is.”

Kjeld is ook sportambassadeur van Groningen. Samen met veel andere (oud)sporters mag hij zich zo noemen. “Ik heb het er niet erg druk mee maar soms moet ik bij evenementen, meestal georganiseerd door Sport050, aanwezig zijn en dan met mensen contact maken om aan te geven dat sport heel leuk kan zijn”.

De mooiste herinneringen heeft Kjeld aan de bekerfinale tegen Den Bosch en toen hij bij de jeugd van Aquila kampioen werd.

Hopelijk kunnen we nog jaren genieten van de tomeloze inzet van Kjeld in Martiniplaza.

BERT TEN OEVER