Sheyi Adetunji: "Ik ben eigenlijk altijd vrolijk"

Sheyi (spreek uit “Sjee”) is geboren (1999) en getogen in Eelde, waar hij bij Excercitia de eerste schreden zette op het basketbalveld. Hij houdt ontzettend van basketbal. Dat is ook de enige sport die hij echt gedaan heeft. Maar ook voor andere sporten heeft hij veel interesse. Hij zegt van zichzelf dat hij altijd vrolijk is en dat hij behoorlijk competitief is ingesteld. “En ik kan met bijna iedereen goed opschieten”. Sheyi heeft op het Johan Cruyff college (MBO Noorderpoort) een opleiding marketing en communicatie gevolgd en daarvoor is hij ook op niveau 4 gecertificeerd. Inmiddels is hij een HBO-thuisstudie begonnen in wiskunde. Sheyi wil eigenlijk later ook iets met techniek gaan doen en daarvoor heb je wiskunde nodig. “Op het JC-college hebben we dat niet gehad en daarom ben ik daar nu aan begonnen”.

Zoals al aangegeven maakt Sheyi tegenwoordig ook zijn speelminuten in de wedstrijden. Daarmee is hij wel heel erg blij. Tot nu toe was het vooral op de trainingen dat hij veel leerde, maar nu ook in de wedstrijden. “Tijdens de trainingen probeer ik steeds een stapje te maken om beter te worden en tot nu toe lukt dat ook aardig. In de wedstrijden tegen Den Helder en Den Haag heb ik ook veel kunnen spelen”. Voor de wedstrijden en voor de trainingen zijn er altijd drie spelers die ruim voor de anderen op het veld bezig zijn. Dat zijn de drie jonge, eigen-kweek-spelers Sheyi, Kjeld en Mark. “We doen dat om beter te worden. We schieten dan heel veel. Door je eigen schottechniek beter te maken, kun je in wedstrijden ook sneller de beslissing nemen om een schot te lossen. En we doen dat met z’n drieën, omdat we elkaar zo stimuleren”. 

Ik hoop nog lang op het hoogste niveau te kunnen spelen. Het liefst bij Donar, maar het zou ook elders kunnen zijn”. Waar dat niveau eindigt, is moeilijk te zeggen. Hij heeft niet het idee, dat dit in Amerika zal liggen, zoals bij Rienk Mast. “Ik denk dat het Europese basketbal me beter ligt. Ik volg het Amerikaanse basketbal uiteraard wel, maar mijn toekomst ligt daar waarschijnlijk niet”. Waar het komend jaar en de nabije jaren Sheyi zijn kunsten mag vertonen is nog niet duidelijk en hij is er ook helemaal niet mee bezig. “We strijden nog voor drie prijzen en daar ligt de focus nu op”.

Sheyi kijkt ook veel naar andere spelers. Van de spelers met wie hij samenspeelt en traint leert hij ook veel. Hij noemt met name Leon Williams en Thomas Koenis. Misschien niet zo verwonderlijk, omdat hij al vier jaar met deze spelers onderdeel van het team is. “Ik praat veel met Leon. Ik wil dan graag weten hoe hij bepaalde situaties oplost en dan bespreken we dat. Ook van Thomas leer ik veel. Met name als er screens gezet moeten worden. Het gaat altijd om details, maar ze helpen mij wel om even makkelijker om een screen heen te kunnen komen”.

De coronapandemie is bij hem ook niet onopgemerkt voorbijgegaan. Het was helemaal vervelend toen er helemaal niets mocht: geen trainingen, geen wedstrijden, eigenlijk helemaal niets. “Ik woonde op dat moment nog bij mijn ouders in Eelde. We hebben toen maar een basket in de tuin gezet, zodat ik mijn schot nog wel kon onderhouden”. Inmiddels heeft Sheyi een appartement in Beijum, dicht bij de andere spelers. “Het is wel fijn dat we dicht bij elkaar wonen. We zoeken elkaar veel op en we doen veel dingen samen. Een van de activiteiten die met elkaar gedaan worden, is het spelen van spelletjes. En dan niet de computergames, maar gewoon bordspelen. Dat is heel erg leuk”.

De voorbeelden voor Sheyi zijn niet spelers uit de NBA, maar spelers met wie hij heeft samengespeeld. Hij noemt de eerder gememoreerde Leon en Thomas, maar ook Jason Dourisseau. “Dan kom je hier jaren geleden binnen en dan sta je naast Jason. Van hem heb ik toen heel veel geleerd. Niet alleen als speler, maar ook als mens”.

De huidige toestanden in de Oekraïne zijn ook wel voortdurend in gedachten bij Sheyi. Met de andere spelers heeft hij het er ook veelvuldig over, maar als ze eenmaal op de vloer staan, is er maar één doel en gedachte en dat is beter worden als team en als individu. 

Sheyi heeft een contract bij Donar en daarmee is hij wel blij. Hij kan er van rondkomen en is niet genoodzaakt om er nog wat anders bij te doen voor de verdiensten. Dat is wel plezierig, want nu kan hij zich vooral richten op het basketbal.
Op de vraag waar hij komende zomer op vakantie naar toe wil, moet hij even nadenken. ”Ik ben natuurlijk de laatste twee jaar niet op vakantie geweest en ik heb eigenlijk nu ook nog geen beeld van waar ik graag naar toe wil. Tenerife lijkt me wel leuk en ook Zakynthos (beide eilanden). Vorig jaar heb ik meegedaan aan de 3 x 3 competitie. Dat was ook wel leuk en ik kreeg toen een uitnodiging voor het Nederlands team van -23. Ik ben toen in Israël en Frankrijk geweest. En ik heb met vrienden een streetballteam, waarmee we ook het hele land doorreisden”. 

De laatste opmerking van Sheyi gaat over zijn naam. “Die is niet zo moeilijk als het lijkt”.

BERT TEN OEVER