Thomas Koenis: "'Together, daar geloof ik in"

Waarom is Donar zijn thuis geworden, wat houdt hem bij deze club? “Onze slogan is together. En dat is iets waarin ik geloof en wat ik voel bij Donar. Het is het gevoel van bijelkaar horen, van het samen doen. Niet alleen met het team, maar ook met het publiek. Als ik zie dat het publiek weer terugkomt na deze Corona periode, dat we vaak voor 3000 mensen spelen, dat is echt uniek voor Groningen.

Ook als aanvoerder draagt hij het together-gevoel uit. “Ik vind het belangrijk dat het team zich realiseert dat we het samen doen, dat we niet twaalf eilandjes zijn. Ik probeer nieuwe spelers ook altijd te laten begrijpen dat het hier gaat om samen, niet om het individu. Dit doe ik door het goede voorbeeld te geven, maar ook door een luisterend oor te zijn. Spelers komen vaak naar mij toe wanneer er zaken spelen en samen proberen wij deze dan op te lossen zodat het niet ten koste gaat van team gevoel.”

Together zit hem ook in het teamspel. “Het teamspel onder Braal, dat is voor mij wel een hoogtepunt in mijn periode bij Donar. Het is het slimme basketbal, het basketbal waarvoor je een basketbal IQ nodig hebt. Die periode, met spelers als Brandyn Curry, waarin we de beker en het kampioenschap wonnen, dat was echt geweldig.”

Dit seizoen beschrijft aanvoerder Koenis als wisselvallig. Zowel voor hemzelf als voor het team. “Ik heb er zelf een aantal maanden uitgelegen door een scheurtje in mijn buikspier, een vervelende blessure, het voelde als messteken wanneer ik een stukje liep.” Naast Koenis kampte het team met andere geblesseerden en waren de resultaten wisselend. “Het mooie is wel dat we in de nu in BNXT league spelen. Deze leaque dwingt je om scherp te blijven. Wanneer je tegen mindere ploegen in Nederlands speelt win je met zwak spel de wedstrijd vaak alsnog. Maar op dit niveau wordt je dan meteen afgestraft. We leren er als team veel van en ik denk ook dat de wedstrijden in deze leaque voorafgaand aan de bekerwedstrijd bij hebben gedragen aan de winst hiervan.”

De 32-jarige Koenis is ook bezig met het tijdperk na basketbal. “Ik ben jaren geleden gestart met een opleiding tot financial controller. Het mocht van mij de tijd kostten die het kostte, ik kon het op mijn eigen tempo doen. Basketbal kwam eerst, maar daarnaast ben ik altijd blijven studeren. Ik wil klaar zijn wanneer ik stop met basketbal.” Momenteel schrijft Koenis zijn scriptie. Het einde is dus in zicht. Betekent het afronden van scriptie ook het einde van baskebalcarriere? Daar laat Thomas nog niets over los. “Maar we zijn in ieder geval dichter bij het einde dan bij het begin.”

Wanneer hij ook stopt, basketbal zal altijd zijn liefde blijven. “Ik zal waarschijnlijk altijd wel iets met basketbal willen blijven doen. Ik woon in Den Helder en zie mijzelf daar uiteindelijk wel iets terugdoen voor mijn oude club.” Of wellicht staat hij later langs het veld naar zijn zoontje Jax te kijken, die qua lengte nu al een jaar voorloopt op zijn leeftijd. En een tweede mini Thomas is op komst. “Ja we krijgen weer een jongetje, mijn vriendin is in de zomer uitgerekend. Ik vind het leuk dat er weer een jongetje komt, maar het geslacht maakte mij niet uit. Jax is zes weken te vroeg geboren, hij is er helemaal goed uitgekomen, maar dat had ook anders kunnen zijn. Zolang het maar gezond is, ben ik blij, dat is het belangrijkste in het leven.”

SARAH EUWEMA